5ος ΑΙΩΝΑΣ - Β

Κατά τον 5οπ.Χ.αιώνα, ζουν ,γράφουν και διαγωνίζονται στις μεγάλες γιορτές , πολλοί τραγικοί ποιητές, απ’ τους οποίους δεν σωθεί κανένα ολοκληρωμένο έργο, παρά μονάχα τίτλοι,και σε κάποιες περιπτώσεις στίχοι ή αποσπάσματα.Φυσικά η δραματουργική παραγωγή της εποχής θα πρέπει να ήταν εξαιρετικά πλούσια,αν αναλογιστεί κανείς τον αριθμό των έργων που απαιτούσαν οι δραματικοί αγώνες, ενώ ο πραγματικός αριθμός των έργων θα πρέπει να ήταν ακόμη μεγαλύτερος, αφού οι ποιητές που διαγωνίζονταν ,επιλέγονταν ανάμεσα σε πολλούς.
Τα ολοκληρωμένα δείγματα αρχαίας τραγωδίας που διαθέτουμε σήμερα, ανήκουν στους τρείς τραγικούς, Αισχύλο ,Σοφοκλή και Ευριπίδη, των οποίων η φήμη, είναι γεγονός , πως ήταν ήδη εξαπλωμένη,όσο ακόμη ζούσαν.
Ο Αισχύλος είναι ο αρχαιότερος τραγικός ποιητής του οποίου έργα έχουν διασωθεί κι έχουν φτάσει σήμερα ολοκληρωμένα στα χέρια μας, είναι εφτά στον αριθμό, ανάμεσά τους και η «Ορέστεια»,που αποτελεί το μοναδικό,σωζώμενο, δείγμα τραγικής τριλογίας Τα χαμένα του έργα ,υπολογίζονται πάνω από ογδόντα.
Ο ίδιος αριθμός έργων,εφτά, σώζωνται και από τον Σοφοκλή, νεώτερο του Αισχύλου, ο οποίος υπολογίζεται πως έγραψε ,περίπου εκατόν είκοσι έργα.Η δραματουργική του δράση εκτυλίσσεται στα χρόνια της αθηναϊκής ακμήςΣτα έργα του η πλοκή γίνεται πιο σύνθετη, με ιδιαίτερη έμφαση στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων ,που γίνονται πιο ανάγλυφοι, όπως στην «Ηλέκτρα» και στην «Αντιγόνη».Αυξησε τα μέλη του χορού από δώδεκα σε δεκαπέντε και τον αριθμό των υποκριτών σε τρεις.
Μεγαλύτερος αριθμός έργων,διασώθηκε από το έργο του μεταγενέστερου Ευριπίδη, ανάγεται στα δεκαεννέα, από ένα σύνολο που πρέπει να έφτανε τα ογδόνταοχτώ έργα.Το έργο του περνά σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα, ενώ προσεγγίζει και την εσωτερική ψυχολογική σύγκρουση του ατόμου ,όπως στη «Μήδεια» και τον «Ιππόλυτο».Από τον Ευριπίδη διαθέτουμε και το μοναδικό πλήρες σατυρικό δράμα «Κύκλωψ».